Goście specjalni w ID WSR/WSTH 2012

Informacje dla Studentów w WSR.

Moderatorzy: zielonyszerszen, s_wojtkowski

ODPOWIEDZ
Awatar użytkownika
s_wojtkowski
Wyrocznia WSR
Wyrocznia WSR
Posty: 12120
Rejestracja: 14 sty (śr) 2004, 01:00:00

Goście specjalni w ID WSR/WSTH 2012

Post autor: s_wojtkowski » 15 mar (czw) 2012, 11:40:51

W najbliższą sobotę, 17/03/2012, o godz. 12:00, będziemy gościć w Instytucie Dziennikarstwa WSR/WSTH red. Wojciecha Reszczyńskiego. Spotkanie będzie miało po części charakter spotkania autorskiego, a po części warsztatów poświęconych sztuce pisania (ale i wygłaszania) felietonów.

Obrazek

Wojciech Reszczyński (ur. 1953 w Olsztynie), dziennikarz radiowy, telewizyjny, prasowy, wykładowca. Swoją karierę dziennikarską rozpoczynał w TVP w latach 80. Prowadził tam m.in. Teleexpress (w tym pierwsze jego wydanie), był także pierwszym prezenterem Wiadomości (które zastąpiły niesławny Dziennik telewizyjny). W 1992 roku założył Radio Wawa, któremu szefował do 2002 roku. Później związany był także z telewizjami RTL7 i Puls, Polskim Radiem (Trójka, Informacyjna Agencja radiowa). Obecnie jest publicystą niezależnym, współpracuje m.in. z Naszym Dziennikiem, Naszą Polską, Moją Rodziną, TVP Historia, PR3 i Radiem Maryja. Opublikował książki: "Byłem dziennikarzem", wyd. Optima, Warszawa, 1991 oraz "Wygrać prezydenta. Rozmowy Wojciecha Reszczyńskiego z kandydatami na Urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej", Wydawnictwo von Borowiecki, Warszawa 1995.

Na spotkanie zapraszamy wszystkich chętnych - zarówno studentów ID, jak i słuchaczy WSR!

[ytv]apqC1AjM7WE[/ytv]
Czołówka pierwszego wydania Wiadomości (listopad 1989)

[ytv]eL8srrqD8KU[/ytv]
Rozmowa z Wojciechem Reszczyńskim o dziennikarstwie (listopad 2011)

Wojciech Reszczyński
Wykształcenie:
Wydział Prawa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (1976),
Podyplomowe Studium Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego (1977)
Radio:
Studenckie Studio Radiowe „Bielany Radio” w Toruniu (1972-1976); kierownik
Polskie Radio Program I (1977-1981); „Sygnały Dnia”, „Lato z Radiem”, „Cztery Pory Roku”; dziennikarz
Polskie Radio Program III (1982-1986); „Zapraszamy do Trójki”, „Klub Trójki”, „Wszechnica Budowlana”; dziennikarz
Polskie Radio Program IV (1985); współpraca, „Wieczór Muzyki i Myśli”
Radio WSSY 13.30 AM „Sunny” w Chicago Ill., USA (1988); dziennikarz, prezenter, autor audycji „Z bliska i z daleka”
Radio WAWa (1992-2002); założyciel i współwłaściciel, prezes zarządu WAWA SA, redaktor naczelny, autor felietonów: „Jaka głowa taka mowa”, audycji publicystycznej „Magazyn Niepoprawny”
Polskie Radio (IAR) Informacyjna Agencja Radiowa (2008-2009)- wicedyrektor
Polskie Radio Program 3 (2010-?), komentator, autor audycji publicystycznych „Trójka na Poważnie”, „Liberum Veto”
Telewizja:
TVP „Teleexpress” (1986-1987); dziennikarz, pierwszy prezenter
TVP „Wiadomości TVP” (1989-1991); dziennikarz i prezenter programu
Telewizja RTL (1997); dziennikarz i prezenter programów informacyjnych
TV PULS (2002); dziennikarz i prezenter programów informacyjnych „Serwis Pulsu”, autor cyklu programów publicystycznych „Nasza Antena” (2004)
TV PULS (2007); dziennikarz i prezenter programu informacyjnego „Puls Wieczoru”
TVP Historia (2007–2008) współautor i prezenter cyklu „Dzieje Polaków”
Prasa:
„Na przełaj przez Frombork” (1970-1971); dziennikarz harcerskiego pisma
Felietony prasowe: (TOP, 1988), (Racja Polska, 2002), (Nasz Dziennik 2006-), tygodnik (Nasza Polska 2006-)
Publikacje książkowe:
"Byłem dziennikarzem" (1991),
"Wygrać prezydenta" (1995),
"Jaka głowa taka mowa" (1997) - współautor,
„Lech Kaczyński. Portret” (2010) - współautor
Działalność związkowa, społeczna, dydaktyczna, hobbystyczna i biznesowa:
Współorganizator kampanii wyborczej NSZZ Solidarność na Mokotowie w Warszawie w wyborach do sejmu kontraktowego (1989),
Współzałożyciel i członek NSZZ Solidarność w Komitecie ds. Radia i Telewizji (1980-1991),
Członek Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność w Komitecie ds. Radia i Telewizji (1988-1991),
Główny prowadzący kampanię telewizyjną Lecha Wałęsy w wyborach prezydenckich 1990 roku,
Prezes Zarządu Stowarzyszenia Polskiej Prywatnej Radiofonii (1995-1996),
Członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich SDP (1980 -),
Członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Katolickich SDK (1990 -),
Członek Warszawskiego Towarzystwa Żeglarskiego WTŻ (1997 -),
Wykładowca na Podyplomowym Studium Dziennikarstwa KUL w Lublinie (semestr 1996),
Wykładowca na WSKSiM w Toruniu (2005-) dziennikarstwo, studia licencjackie, magisterskie, podyplomowe.

DorotaS
Zawsze coś napisze
Zawsze coś napisze
Posty: 921
Rejestracja: 26 lip (pn) 2010, 02:00:00

Anna Kalocińska w ID WSR/WSTH 31/03/2012

Post autor: DorotaS » 29 mar (czw) 2012, 10:08:00

W najbliższą sobotę, 31/03/2012, o godz. 09:00, będziemy gościć w Instytucie Dziennikarstwa WSR/WSTH red. Annę Kalocińską. Spotkanie będzie miało po części charakter spotkania autorskiego, a po części warsztatów poświęconych sztuce przeprowadzania i redagowania wywiadów.

Obrazek

Anna Kalocińska - dziennikarz i reporter serwisu Wiadomości Wirtualnej Polski. Z wp.pl jest związana od 2008 roku, dzięki wygranej w konkursie "Grasz o staż". Współpracowała m.in. z "Rzeczpospolitą" i polsko-niemieckim magazynem "Region". jest laureatką konkursu Polskiego Towarzystwa Stwardnienia Rozsianego dla mediów, zdobyła nagrodę w kategorii dziennikarstwo internetowe za reportaż "Mój mózg zabija sam siebie". Lubi przyglądać się polityce, interesuje ją drugi człowiek.
W swoich publikacjach porusza przede wszystkim tematy społeczne, polityczne, a także bulwersujące opinie publiczną.

Obrazek
Zdjęcie z uroczystości wręczania nagrody PTSR

Poniżej znajdziecie wybrane publikacje autorstwa red. Anny Kalocińskiej oraz linki do oryginalnych tekstów:

Wywiady:

Skandaliczne zagrywki polityków
- wywiad z dr. Ryszardem Kesslerem
Anna Kalocińska
http://wiadomosci.wp.pl/kat,124398,titl ... omosc.html

Wywiad Pierwszej Damy
- wywiad z Anną Komorowską
Agnieszka Niesłuchowska, Anna Kalocińska
http://polska.re.pl/artykul/29946.html

Wyznania polskiej lesbijki
- wywiad z Ygą Kostrzewą
Anna Kalocińska, Joanna Stanisławska
http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title, ... omosc.html
Widziałem stany mistyczne papieża
- wywiad z ks. Witoldem Kaweckim
Paulina Piekarska, Anna Kalocińska
http://wiadomosci.wp.pl/kat,124398,titl ... omosc.html

Wirtualne cmentarze w wp.pl
- wywiad z Piotrem Siudą
Anna Kalocińska
http://www.piotrsiuda.pl/2009/11/wirtua ... -wppl.html

Reportaże:

Mój mózg zabija sam siebie
Anna Kalocińska
http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title, ... omosc.html

Hieny, śmiecie? Najłatwiej ganić dziennikarzy
Anna Kalocińska, Paulina Piekarska
http://wiadomosci.wp.pl/kat,124398,titl ... omosc.html

Tusk ma poważny problem - w PO wrze
Anna Kalocińska
http://wiadomosci.wp.pl/kat,124398,titl ... omosc.html

Obrazek

DorotaS
Zawsze coś napisze
Zawsze coś napisze
Posty: 921
Rejestracja: 26 lip (pn) 2010, 02:00:00

Tomasz Zapert w ID WSR/WSTH 2011/2012

Post autor: DorotaS » 18 kwie (śr) 2012, 13:36:01

W najbliższą sobotę, 21/04/2012, o godz. 09:00, będziemy gościć w Instytucie Dziennikarstwa WSR/WSTH red. Tomasza Zbigniewa Zaperta. Spotkanie będzie miało po części charakter spotkania autorskiego, a po części warsztatów poświęconych sztuce pisania i redagowania reportaży.


Obrazek
Na zdjęciu od lewej: Irena Karel, Mariusz Surosz, Tomasz Zapert. Dyskusja o książce „Pepiki” M. Surosza.


Tomasz Zbigniew Zapert - dziennikarz prasowy i internetowy. Swoje artykuły, reportaże oraz wywiady publikował w takich tytułach, jak: Rzeczpospolita, Wprost, Nasza Polska. W NP pełnił funkcję redaktora naczelnego. W 2001 roku otrzymał nagrodę im. Stana Musiała i Edwarda Piszka, przyznawaną przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich (polskie nagrody dziennikarskie wzorowane na amerykańskiej nagrodzie Pulitzera) za teksty o trzech wybitnych polskich sportowcach. Współpracuje z Instytutem Reportażu w Warszawie.


Poniżej znajdziecie wybrane publikacje autorstwa red. Tomasza Zaperta oraz linki do oryginalnych tekstów:

Stan wojenny w literaturze i muzyce (O tym, jak polska literatura opisywała i opisuje rzeczywistość stanu wojennego...) „Magazyn Literacki KSIĄŻKI”
Krzysztof Masłoń i Tomasz Zapert
http://beata-szczurwantykwariacie.blogs ... uzyce.html

Olimpijski stan wojenny "Wprost"
http://www.wprost.pl/ar/65055/Olimpijski-stan-wojenny/

Salonowiec warszawski "Wprost"
http://www.wprost.pl/ar/122444/Salonowiec-warszawski/

Rock w blasku krzyża "NGP-Nowe Państwo"
http://www.panstwo.net/958-rock-w-blasku-krzyza

Rówieśnicy: Henryk Stokłosa, Roman Kluska "Rzeczpospolita"
http://www.rp.pl/artykul/104849.html?p=1

Hieny znów na Woronicza "Nasza Polska"
http://www.naszapolska.pl/index.php/nas ... -woronicza

Od przeszłości nie da się uciec "Nasza Polska"
http://www.naszapolska.pl/index.php/com ... a-si-uciec

Nostalgia za barem Bambino "Rzeczpospolita"
wywiad z Ingą Iwasiów
http://www.rp.pl/artykul/0,199793.html

Na spotkanie zapraszamy wszystkich chętnych - zarówno studentów ID, jak i słuchaczy WSR!

DorotaS
Zawsze coś napisze
Zawsze coś napisze
Posty: 921
Rejestracja: 26 lip (pn) 2010, 02:00:00

Jacek Hugo-Bader

Post autor: DorotaS » 21 cze (czw) 2012, 09:03:13

Gość specjalny
uroczystości zakończenia roku akademickiego 2011/2012


Obrazek Jacek Hugo - Bader (ur. 9 marca 1957 w Sochaczewie)
Reporter Gazety od niemal 20 lat. Słynie z różnych wcieleń. To człowiek, który żadnej pracy się nie boi. Zanim trafił do Gazety Wyborczej, dla chleba i przyjemności pracował m.in. jako wagowy w punkcie skupu trzody chlewnej, socjoterapeuta w poradni małżeńskiej, ładowacz na kolei, sprzedawca w sklepie spożywczym.

Całe szczęście, że swoją uwagę zwrócił również w kierunku dziennikarstwa i zajął się pisaniem reportaży ze swoich podróży. Był w Rosji kilkanaście, jeśli nie kilkadziesiąt razy, spędził tam w sumie ponad dwa lata. Owocem powyższych wypraw jest zbiór reportaży.

Otrzymał nagrody: Grand Press (dwukrotnie – w latach 1999 i 2003) i Bursztynowego Motyla (w 2010 za książkę Biała gorączka). Ponadto "Biała gorączka" została w 2010 nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia. W 2003 roku nominowany do Nagrody Nike za "W rajskiej dolinie wśród zielska". Z kolei "Dzienniki kołymskie" otrzymały Trójkowy Znak Jakości.

Obrazek
fot. Michał Hugo-Bader

Jackowi Hugo-Baderowi trafiła się gratka nie lada - upadek jednego z mocarstw. Zaczął więc łapczywie obserwować i opisywać to, co jeszcze po Związku Radzieckim pozostało, jakby czuł, że za kilkanaście lat to bogate morze tematów samo wyschnie.

Najchętniej weryfikuje wielkie mity Związku Radzieckiego. Ciekawi go, jak dzisiaj żyje Walentyna Tierieszkowa, pierwsza kobieta w kosmosie, więc dociera do jej zmienniczek z żeńskiej ekipy przygotowującej się na początku lat sześćdziesiątych do lotów w kosmos. Wszystkie uprawiały wcześniej skoki spadochronowe. Tierieszkowa "wyraźnie odstawała od dziewczyn, ale już rozpoczął się jej partyjny staż, a komunista, wiadomo, źle skakać nie może, więc ją przyjęli". Żeby się dowiedzieć, co porabia Michaił Kałasznikow, trafia do miasta Iżewsk, w którym mieszka konstruktor najpopularniejszych w świecie karabinów. W 1991 Kałasznikow był w Stanach zjednoczonych na zaproszenie jednego z amerykańskich konstruktorów. "Czułem się tam jak nędzarz, nie stać mnie było na lody. (...) Stoner ma własny samolot, a mnie nie stać na bilet lotniczy z Iżewska do Moskwy. Jeżdżę pociągiem, dwadzieścia godzin" - słyszy od Rosjanina.

putBan(62); window.google_render_ad(); Umawia się z biochemikami pracującymi w moskiewskim mauzoleum, by stwierdzić, jak trzyma się ciało Włodzimierza Lenina, wodza rewolucji, i słyszy od nich, że teraz dorabiają balsamowaniem nowych Ruskich.

Te wielkie rzeczywiste i propagandowe symbole radzieckiej potęgi nie tylko, jak się okazuje, straciły w większości dawne znaczenie, to by jeszcze było pół biedy. One się obróciły w całkowitą śmieszność.

Bader nie zapomina przy tym, że jest z zewnątrz i że zabawi wśród swoich bohaterów nie za długo. Obca norma, z którą przyjechał, pozwala mu lepiej dostrzec absurdy postsowieckiej rzeczywistości. "Wybitny konstruktor przez cztery i pół roku zajmuje się tylko spisywaniem na kartkach czterystu osiemdziesięciu tysięcy nazwisk?" - pyta z niedowierzaniem jednego z projektantów supernowoczesnej łodzi podwodnej "Komsomolec", do którego obowiązków należało także wyznaczenie kandydatów do odznaczeń państwowych. "To bardzo odpowiedzialne zajęcie i najwspanialsze lata mojego życia. To mnie Komitet Centralny obdarzył zaufaniem, powierzył obowiązek rozdzielania nagród" - słyszy w odpowiedzi.

Można chyba nawet powiedzieć, że Bader jest bardziej podróżnikiem niż reporterem. Włazi do radioaktywnych sztolni pod Semipałatyńskiem, w których przed kilkoma jeszcze laty dokonywano prób z bronią nuklearną, dociera do Workuty, poluje w tundrze na kuropatwy. Szuka więc za każdym razem intrygujących tematów, bo od nich zaczyna się intrygujący reportaż.
Tekst pobrany ze strony: http://nike.org.pl/strona.php?p=29&kid=122&eid=6

Najsłynniejsze reportaże, które wyszły spod pióra Jacka Hugo-Badera, to:

Obrazek "Biała gorączka", Czarne, Wołowiec 2009
Pojechałem do ZSRR kilka razy w 1991 i 1992 roku i więcej nie chciałem. Fantastyczni ludzie i obraza rozumu. Wielka sztuka i poniżające poszukiwania z opuszczonymi spodniami choć kawałka papieru toaletowego. Wspaniała architektura i okno wychodzące na górę śmieci na wysokość drugiego piętra...

Obrazek "W rajskiej dolinie wśród zielska", Prószyński i S-ka, Warszawa 2002
Rajską doliną jest były Związek Radziecki wspominany przez bohaterów reportaży jako kraina mlekiem i miodem płynąca. Mleko było wprawdzie chudziutkie, a miód rzucano do sklepów tylko z okazji świąt państwowych. Nostalgia jednak pozostała i wyłazi wszystkimi szparami...


Obrazek "Dzienniki kołymskie", Czarne, Wołowiec 2011
Jadę na Kołymę, żeby zobaczyć, jak się żyje w takim miejscu, na takim cmentarzu. Najdłuższym. Można się tu kochać, śmiać, krzyczeć z radości? A jak tu się płacze, płodzi i wychowuje dzieci, zarabia, pije wódkę, umiera? O tym chcę pisać...

ODPOWIEDZ