[*] [*] [*]
Moderatorzy: zielonyszerszen, s_wojtkowski, sinar
-
Happy
- Wyrocznia WSR
- Posty: 11594
- Rejestracja: 11 mar (pt) 2005, 01:00:00
[*] Biedna Mała. Taka była śliczna. 
Mała Jannat po powrocie do Bagdadu zmarła - twierdzi jej dziadek
11-miesięczna Jannat, mała Irakijka, która we Wrocławiu przeszła pomyślnie skomplikowaną operację serca i dwa dni temu odleciała do Bagdadu, nie żyje. Taką informację przekazał polskim żołnierzom dziadek dziewczynki, Basim.
Dziewczynka w poniedziałek w dobrym stanie odleciała z dziadkiem i ojcem transportem wojskowym do Bagdadu.
Informację o śmierci dziewczynki otrzymał por. Artur Pinkowski, rzecznik prasowy 11. Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej w Żaganiu, która to dywizja pomogła w sprowadzeniu małej Irakijki do Polski.
- Zadzwonił do nas dziadek i powiedział, że Jannat nie żyje. Zdaniem dziadka dziewczynka miała się udusić w nocy z powodu jakiejś niewydolności - mówił Pinkowski. Dodał, że żołnierze polscy w Iraku postarają się potwierdzić tę informację.
- Jeśli to prawda, to wszystkim nam jest bardzo przykro, bowiem bardzo się zaangażowaliśmy w jej wyleczenie - mówił rzecznik.
11-miesięczna Jannat urodziła się z anatomiczną wadą serca i innymi anomaliami, które wrocławscy lekarze zdecydowali się zoperować - mimo wielkiego ryzyka ze względu na wiek dziecka. W Polsce tego typu wadę operuje się u dzieci tuż po urodzeniu, w pierwszych dwóch tygodniach. Zabieg przeprowadzali najwybitniejsi kardiochirurdzy dziecięcy.
Mała Jannat po powrocie do Bagdadu zmarła - twierdzi jej dziadek
11-miesięczna Jannat, mała Irakijka, która we Wrocławiu przeszła pomyślnie skomplikowaną operację serca i dwa dni temu odleciała do Bagdadu, nie żyje. Taką informację przekazał polskim żołnierzom dziadek dziewczynki, Basim.
Dziewczynka w poniedziałek w dobrym stanie odleciała z dziadkiem i ojcem transportem wojskowym do Bagdadu.
Informację o śmierci dziewczynki otrzymał por. Artur Pinkowski, rzecznik prasowy 11. Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej w Żaganiu, która to dywizja pomogła w sprowadzeniu małej Irakijki do Polski.
- Zadzwonił do nas dziadek i powiedział, że Jannat nie żyje. Zdaniem dziadka dziewczynka miała się udusić w nocy z powodu jakiejś niewydolności - mówił Pinkowski. Dodał, że żołnierze polscy w Iraku postarają się potwierdzić tę informację.
- Jeśli to prawda, to wszystkim nam jest bardzo przykro, bowiem bardzo się zaangażowaliśmy w jej wyleczenie - mówił rzecznik.
11-miesięczna Jannat urodziła się z anatomiczną wadą serca i innymi anomaliami, które wrocławscy lekarze zdecydowali się zoperować - mimo wielkiego ryzyka ze względu na wiek dziecka. W Polsce tego typu wadę operuje się u dzieci tuż po urodzeniu, w pierwszych dwóch tygodniach. Zabieg przeprowadzali najwybitniejsi kardiochirurdzy dziecięcy.
-
Happy
- Wyrocznia WSR
- Posty: 11594
- Rejestracja: 11 mar (pt) 2005, 01:00:00
Zmarł Władysław Kopaliński, za miesiąc skończyłby 100 lat
Fot. Leszek Szymański
[*][/b]
W piątek o 5.40 nad ranem w Warszawie zmarł po długiej i ciężkiej chorobie nowotworowej Władysław Kopaliński - poinformowała jego żona, Anna Stefczyk. Wybitny polski leksykograf, tłumacz i wydawca 14 listopada skończyłby 100 lat.
Miała się właśnie ukazać książka Władysława Kopalińskiego pt. "Od słowa do słowa", będąca wyrazem jego fascynacji etymologią - powiedziała żona Władysława Kopalińskiego.
- Wydawnictwo Rytm - z wielką szybkością przygotowując tę pracę do druku - chciało uszanować to, że mąż pracował nad tą książką będąc w tym wieku, i już bardzo chory - podkreśliła Anna Stefczyk. - Mąż zmarł w domu, takie było jego życzenie. Ale przez cały czas choroby był otoczony niezwykle staranną i serdeczną opieką prof. Andrzeja Borkowskiego i jego syna Tomasza Borkowskiego w Warszawskim Szpitalu Klinicznym Dzieciątka Jezus - powiedziała. Władysław Kopaliński (właśc. Jan Stefczyk) urodził się 14 listopada 1907 r. w Warszawie. Debiutował w 1946 r. słuchowiskami w Polskim Radiu. W tym okresie rozpoczął tłumaczenia z języka angielskiego. W latach 1949-54 pracował w Spółdzielni Wydawniczej "Czytelnik".
Przez wiele lat prowadził w "Życiu Warszawy" cykl niedzielnych felietonów. Współpracował także z "Nową Kulturą" i "Przeglądem Kulturalnym". W latach 1958-60 był korespondentem Polskiej Agencji Prasowej w Waszyngtonie.
Jest autorem m.in.: "Słownika wyrazów obcych", "Słownika mitów i tradycji kultury", "Księgi cytatów z polskiej literatury pięknej od XIV do XX wieku", "Słownika symboli", "Słownika przypomnień", "Encyklopedii »drugiej płci«", "Słownika wydarzeń, pojęć i legend XX wieku", "Słownika eponimów, czyli wyrazów odmiennych" oraz "Leksykonu słynnych wątków miłosnych".
Napisał również komedię "Baśka", którą wystawiono w warszawskim Teatrze Wojska Polskiego w 1954 r.
Kopaliński należał do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Był uhonorowany nagrodą Ikar (1996), przyznawaną za najważniejsze w danym sezonie wydawniczym dokonania pisarzy, wydawców, księgarzy i hurtowników. Wcześniej, w 1991 r. otrzymał nagrodę Polskiego PEN Clubu w dziedzinie edytorstwa.
W 2003 r. ukazała się książka Kopalińskiego pt. "Mój przyjaciel Idzi", uważana za bardzo osobistą. Jest to zbiór felietonów pisanych od lat 50. do lat 70., które Kopaliński publikował w niedzielnym wydaniu "Życia Warszawy" i w "Polityce". Autor przedstawił w nich to, co go bawiło, zastanawiało, interesowało - pisał o samochodach, modzie, książkach, kolejkach, sposobach stosowania klaksonów przez kierowców.
Władysław Kopaliński nie przepadał za wywiadami, stronił od radia i telewizji. "Mój przyjaciel Idzi" stworzył więc szczególną okazję zagłębienia się w prywatny świat najwybitniejszego polskiego leksykografa.
Fot. Leszek Szymański
[*][/b]
W piątek o 5.40 nad ranem w Warszawie zmarł po długiej i ciężkiej chorobie nowotworowej Władysław Kopaliński - poinformowała jego żona, Anna Stefczyk. Wybitny polski leksykograf, tłumacz i wydawca 14 listopada skończyłby 100 lat.
Miała się właśnie ukazać książka Władysława Kopalińskiego pt. "Od słowa do słowa", będąca wyrazem jego fascynacji etymologią - powiedziała żona Władysława Kopalińskiego.
- Wydawnictwo Rytm - z wielką szybkością przygotowując tę pracę do druku - chciało uszanować to, że mąż pracował nad tą książką będąc w tym wieku, i już bardzo chory - podkreśliła Anna Stefczyk. - Mąż zmarł w domu, takie było jego życzenie. Ale przez cały czas choroby był otoczony niezwykle staranną i serdeczną opieką prof. Andrzeja Borkowskiego i jego syna Tomasza Borkowskiego w Warszawskim Szpitalu Klinicznym Dzieciątka Jezus - powiedziała. Władysław Kopaliński (właśc. Jan Stefczyk) urodził się 14 listopada 1907 r. w Warszawie. Debiutował w 1946 r. słuchowiskami w Polskim Radiu. W tym okresie rozpoczął tłumaczenia z języka angielskiego. W latach 1949-54 pracował w Spółdzielni Wydawniczej "Czytelnik".
Przez wiele lat prowadził w "Życiu Warszawy" cykl niedzielnych felietonów. Współpracował także z "Nową Kulturą" i "Przeglądem Kulturalnym". W latach 1958-60 był korespondentem Polskiej Agencji Prasowej w Waszyngtonie.
Jest autorem m.in.: "Słownika wyrazów obcych", "Słownika mitów i tradycji kultury", "Księgi cytatów z polskiej literatury pięknej od XIV do XX wieku", "Słownika symboli", "Słownika przypomnień", "Encyklopedii »drugiej płci«", "Słownika wydarzeń, pojęć i legend XX wieku", "Słownika eponimów, czyli wyrazów odmiennych" oraz "Leksykonu słynnych wątków miłosnych".
Napisał również komedię "Baśka", którą wystawiono w warszawskim Teatrze Wojska Polskiego w 1954 r.
Kopaliński należał do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Był uhonorowany nagrodą Ikar (1996), przyznawaną za najważniejsze w danym sezonie wydawniczym dokonania pisarzy, wydawców, księgarzy i hurtowników. Wcześniej, w 1991 r. otrzymał nagrodę Polskiego PEN Clubu w dziedzinie edytorstwa.
W 2003 r. ukazała się książka Kopalińskiego pt. "Mój przyjaciel Idzi", uważana za bardzo osobistą. Jest to zbiór felietonów pisanych od lat 50. do lat 70., które Kopaliński publikował w niedzielnym wydaniu "Życia Warszawy" i w "Polityce". Autor przedstawił w nich to, co go bawiło, zastanawiało, interesowało - pisał o samochodach, modzie, książkach, kolejkach, sposobach stosowania klaksonów przez kierowców.
Władysław Kopaliński nie przepadał za wywiadami, stronił od radia i telewizji. "Mój przyjaciel Idzi" stworzył więc szczególną okazję zagłębienia się w prywatny świat najwybitniejszego polskiego leksykografa.
-
Happy
- Wyrocznia WSR
- Posty: 11594
- Rejestracja: 11 mar (pt) 2005, 01:00:00
Tragiczny koniec gwiazdy Big Brothera
[*][/size]
"Super Express": Przyjaciele Anny z domu Wielkiego Brata są w szoku. Anna Baranowska, uczestniczka pierwszej edycji "Big Brothera", nie żyje. Zmarła w tajemniczych okolicznościach, w mieszkaniu swego partnera Grzegorza.
Choć w domu Wielkiego Brata spędziła zaledwie 15 dni, to i tak jej twarz pamiętamy wszyscy. Już jako dziecko chciała być aktorką. Niestety, już nigdzie nie wystąpi. - Ludzie zapamiętają dwie osoby: tę, która wyszła stąd jako pierwsza i jako ostatnia - mówiła z uśmiechem w marcu 2001 roku, gdy jako pierwsza opuściła dom Wielkiego Brata.
Miała rację, do ostatnich dni swego życia rozdawała autografy. Zagrała w filmie "Gulczas, a jak myślisz?" i jako osoba popularna dobrze się czuła. Mieszkańcy lubelskich Czubów, gdzie mieszkała, nie mówili o niej inaczej, jak "nasza pani Bigbraderka". 47-letnia Anna Baranowska osierociła córkę Olgę. - To straszna wiadomość. Ona tak kochała życie - kręci głową zasmucony Klaudiusz Sevković, kolega Anny z programu. Od "SE" dowiedział się o jej śmierci.
Anna w życiu z powodzeniem imała się różnych zajęć: brała udział w rajdach samochodowych, skakała na bungee, prowadziła własny interes. Czyżby taka osoba nie dała sobie rady z własnym życiem? - docieka gazeta.
Od momentu, gdy parę lat temu związała się z długowłosym blondynem Grzegorzem B., coś zaczęło się psuć w jej życiu. Jej marzenia, żeby otworzyć schronisko dla zwierząt i każde wakacje spędzać na Lazurowym Wybrzeżu, odeszły w siną dal. Zerwała kontakty z przyjaciółmi z "Big Brothera", zmieniła styl życia.
Co stało się za drzwiami mieszkania na pierwszym piętrze przy ul. Biedronki, na których ktoś wypisał czarnym flamastrem: "Państwo misiowie, nie przeszkadzać". - Powiedział, że Ania leży w łóżku, jest zimna i się nie rusza - sąsiad Grzegorza B. doskonale pamięta poranek sprzed paru dni, gdy rozdygotany mężczyzna przyszedł dzwonić od niego po pogotowie. Mówił, że skończył mu się świat.
Portale internetowe piszą, że została uderzona w głowę. "Super Express" ustalił, że kilka dni przed śmiercią Anna zgłosiła się na pogotowie. Tam założono jej szwy, potem wróciła do domu. Żadnej skargi na policję nie zgłaszała. Zdaniem śledczych, nikt nie pomógł jej w odejściu z tego świata. Dokładną przyczynę zgonu wyjaśni sekcja.
[*][/size]
"Super Express": Przyjaciele Anny z domu Wielkiego Brata są w szoku. Anna Baranowska, uczestniczka pierwszej edycji "Big Brothera", nie żyje. Zmarła w tajemniczych okolicznościach, w mieszkaniu swego partnera Grzegorza.
Choć w domu Wielkiego Brata spędziła zaledwie 15 dni, to i tak jej twarz pamiętamy wszyscy. Już jako dziecko chciała być aktorką. Niestety, już nigdzie nie wystąpi. - Ludzie zapamiętają dwie osoby: tę, która wyszła stąd jako pierwsza i jako ostatnia - mówiła z uśmiechem w marcu 2001 roku, gdy jako pierwsza opuściła dom Wielkiego Brata.
Miała rację, do ostatnich dni swego życia rozdawała autografy. Zagrała w filmie "Gulczas, a jak myślisz?" i jako osoba popularna dobrze się czuła. Mieszkańcy lubelskich Czubów, gdzie mieszkała, nie mówili o niej inaczej, jak "nasza pani Bigbraderka". 47-letnia Anna Baranowska osierociła córkę Olgę. - To straszna wiadomość. Ona tak kochała życie - kręci głową zasmucony Klaudiusz Sevković, kolega Anny z programu. Od "SE" dowiedział się o jej śmierci.
Anna w życiu z powodzeniem imała się różnych zajęć: brała udział w rajdach samochodowych, skakała na bungee, prowadziła własny interes. Czyżby taka osoba nie dała sobie rady z własnym życiem? - docieka gazeta.
Od momentu, gdy parę lat temu związała się z długowłosym blondynem Grzegorzem B., coś zaczęło się psuć w jej życiu. Jej marzenia, żeby otworzyć schronisko dla zwierząt i każde wakacje spędzać na Lazurowym Wybrzeżu, odeszły w siną dal. Zerwała kontakty z przyjaciółmi z "Big Brothera", zmieniła styl życia.
Co stało się za drzwiami mieszkania na pierwszym piętrze przy ul. Biedronki, na których ktoś wypisał czarnym flamastrem: "Państwo misiowie, nie przeszkadzać". - Powiedział, że Ania leży w łóżku, jest zimna i się nie rusza - sąsiad Grzegorza B. doskonale pamięta poranek sprzed paru dni, gdy rozdygotany mężczyzna przyszedł dzwonić od niego po pogotowie. Mówił, że skończył mu się świat.
Portale internetowe piszą, że została uderzona w głowę. "Super Express" ustalił, że kilka dni przed śmiercią Anna zgłosiła się na pogotowie. Tam założono jej szwy, potem wróciła do domu. Żadnej skargi na policję nie zgłaszała. Zdaniem śledczych, nikt nie pomógł jej w odejściu z tego świata. Dokładną przyczynę zgonu wyjaśni sekcja.
-
Happy
- Wyrocznia WSR
- Posty: 11594
- Rejestracja: 11 mar (pt) 2005, 01:00:00
W tym roku pożegnaliśmy wiele wybitnych osób. Rok 2007 zostanie zapewne zapamiętany jako rok śmierci Ryszarda Kapuścińskiego, Luciano Pavarottiego, Michelangelo Antonioniego i Ingmara Bergmana. Niestety podczas polskich misji w Iraku i Afganistanie również ginęli polscy żołnierze. Tragicznie zapamiętamy także wypadek polskich pielgrzymów we Francji i zderzenie samolotów podczas Air Show w Radomiu.
Styczeń
- 10 stycznia - Carlo Ponti, producent filmowy, mąż Sophii Loren. Wyprodukował ponad 140 filmów, m.in. "Powiększenie" Michelangelo Antonioniego, "La Stradę" Federico Felliniego.
- 23 stycznia - Ryszard Kapuściński, wybitny pisarz i reportażysta. Jako dziennikarz podróżował po wielu krajach Afryki, Azji i Ameryki Południowej. Jego najbardziej znane książki to m.in. "Cesarz", "Szachinszach" czy "Imperium". Mistrz reportażu nie uniknął typowo polskich problemów - pojawiały się pytania o jego przeszłość.
- 24 stycznia - Krystyna Feldman, aktorka, miała 86 lat. Sławę zdobyła dzięki tytułowej roli w filmie "Mój Nikifor" Krzysztofa Krauzego.
Luty
- 6 lutego - kapral Piotr Nita zginął w Iraku w wyniku wybuchu miny pułapki. Miał 23 lata. W misji wojskowej uczestniczył po raz pierwszy.
- 11 lutego - ppłk Leszek Drewniak, współtwórca GROM-u. Miał 55 lat.
Marzec
- 4 marca - Tadeusz Nalepa, gitarzysta i wokalista, legenda polskiego bluesa. Założyciel zespołu Breakout. Miał 64 lata.
Nalepa był częścią "kultury rockowej", która zawitała do Polski w połowie lat 50.
- 14 marca - Zygmunt Kęstowicz, aktor. Miał 86 lat. W ostatnich latach grał w serialu "Klan". W latach 80. Kęstowicz prowadził popularny program dla dzieci "Piątek z Pankracym".
Kwiecień
- 12 kwietnia - Kurt Vonnegut, amerykański pisarz i publicysta. autor m.in. powieści pt. "Rzeźnia numer pięć", "Galapaos", "Kocia kołyska".
- 15 kwietnia - Jerzy Janicki, współautor scenariuszy do najpopularniejszych polskich powieści radiowych "Matysiaków" i "W Jezioranach" oraz serialu "Dom".
- 20 kwietnia - Tomasz Jura zginął w Iraku, w wyniku wybuchu miny pułapki.
- 20 kwietnia - Jan Kociniak, aktor filmowy i teatralny zmarł w wieku 69 lat. Wystąpił m.in. w "Rękopisie znalezionym w Saragossie" i "Lalce" Wojciecha Jerzego Hassa. Jego ostatnim filmem był "Ryś" Stanisława Tyma.
- 21 kwietnia - Jan Tadeusz Stanisławski, znany aktor, radiowiec, satyryk. Miał 71 lat. Swoją karierę artystyczną zaczynał w słynnym STS-ie. Związany był z kabaretem Pod Egidą, radiowym Ilustrowanym Tygodnikiem Rozrywkowym i kabaretem Olgi Lipińskiej.
- 23 kwietnia - Borys Jelcyn, b. prezydent Rosji. W 1991 roku podpisał porozumienie o likwidacji ZSRR i utworzeniu Wspólnoty Niepodległych Państw.
Były rosyjski prezydent był nazywany "człowiekiem okresu przejściowego" i "instynktownym demokratą".
Borys Jelcyn w obiektywie.
- 25 kwietnia - Barbara Blida, b. poseł SLD i była minister budownictwa Barbara Blida postrzeliła się śmiertelnie w swoim domu w Siemianowicach Śląskich, kiedy Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego przeprowadzała tam rewizję.
To jedna z głośniejszych spraw 2007 roku. Opozycja mówiła o powołaniu komisji śledczej, przedstawiciele partii rządzącej - o walce z panoszącą się na Śląsku mafią węglową.
- 26 kwietnia - Mariusz Sabiniewicz, aktor znany m.in. z serialu "M jak miłość", w którym odgrywał rolę Norberta.
- 27 kwietnia - Mścisław Rostropowicz, rosyjski wirtuoz wiolonczeli i dyrygent.
Mścisław Rostropowicz w obiektywie.
Maj
- 17 maja - Wiktor Zin, architekt i rysownik. Był autorem popularnego cyklu telewizyjnego "Piórkiem i węglem", w którym przybliżał widzom osiągnięcia architektury krajowej i światowej, ilustrując jednocześnie wykład rysunkami węglem.
Czerwiec
- 13 czerwca - Jacek Skubikowski, piosenkarz, gitarzysta, kompozytor i autor tekstów piosenek. Miał 53 lata. Najbardziej znane utwory Skubikowskiego to "Śmierć dyskotece" (wyk. Lombard), "Droga pani z telewizji" (wyk. Lombard), "Taniec pingwina na szkle", "Zawsze tam gdzie ty" (wyk. Lady Pank), "Tacy sami" (wyk. Lady Pank), "Na dobre i na złe" (wyk. Anna Jurksztowicz).
- 17 czerwca - Gianfranco Ferre, włoski projektant mody.
Gianfranco Ferre w obiektywie.
Lipiec
- 17 lipca - major Jarosław Posadzy zmarł w Iraku. Był żołnierzem Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe stacjonującym w bazie w Diwaniji w Iraku. Miał 39 lat.
- 22 lipca - w wypadku polskiego autokaru we francuskich Alpach zginęło 26 osób, w miejscowości Vizille, k. Grenoble. Autokar uderzył na zakręcie w barierkę i stoczył się kilkadziesiąt metrów w dolinę rzeki.
Zobacz tragedię Polaków.
- 30 lipca - Ingmar Bergman, szwedzki reżyser. Nakręcił ponad 50 filmów. Do najsłynniejszych należą też "Siódma pieczęć", "Tam, gdzie rosną poziomki", "Persona", "Szepty i krzyki", "Jesienna sonata", "Sceny z życia małżeńskiego".
Ingmar Bergman w obiektywie.
- 31 lipca - Michelangelo Antonioni, reżyser, scenarzysta i producent filmowy. Sławę przyniosła mu "Przygoda" (1960). Otrzymał honorowego Oscara za całokształt twórczości (1995).
Michelangelo Antonioni w obiektywie.
Sierpień
- 5 sierpnia - kardynał Jean-Marie Lustiger, bliski współpracownik Jana Pawła II. Uważany za głównego autora zbliżenia Kościoła katolickiego i judaizmu.
"Urodziłem się jako Żyd, po dziadku nadano mi imię Aron. Gdy przez wiarę i chrzest stałem się chrześcijaninem, pozostałem Żydem, tak jak Żydami pozostawali Apostołowie" - mówił o sobie kardynał.
Jean-Marie Lustiger w obiektywie.
- 14 sierpnia - por. Łukasz Kurowski - pierwszy polski żołnierz, który zginął w misji afgańskiej. Miał 28 lat.
- 23 sierpnia - Jacek Chmielnik, aktor. Miał 54 lata. Popularność przyniosły mu role w filmach Juliusza Machulskiego "Vabank" i "Kingsajz". Grał w wielu filmach i serialach - m.in. "Polskich drogach", "Nad Niemnem", "Świecie według Kiepskich", "Na dobre i na złe".
Wrzesień
- 1 września - Lech Marchelewski i Piotr Banachowicz, dwaj lotnicy z grupy akrobatycznej Żelazny. 62-letni Marchelewski i 24-letni Banachowicz zginęli w wypadku lotniczym podczas Air Show w Radomiu, wykonując jedną z podniebnych akrobacji.
- 6 września - Luciano Pavarotti, włoski śpiewak operowy. Uważany za jednego z najwybitniejszych śpiewaków XX wieku. Miał głos o rozległej skali, sięgającej do C2.
Luciano Pavarotti w obiektywie.
- 15 września - Colin McRae jeden z najsłynniejszych kierowców rajdowych. Zginął w katastrofie pilotowanego przez siebie śmigłowca wraz z 5-letnim synem.
- 23 września - Marcel Marceau, francuski mim. Uznawany za najwybitniejszego przedstawiciela pantomimy, nazywany "poetą gestu".
Październik
- 3 października - Bartosz Orzechowski, zmarł w wyniku obrażeń odniesionych podczas zamachu na konwój z ambasadorem RP w Iraku. Miał 29 lat, w Iraku był od początku maja 2007.
- 5 października - Władysław Kopaliński - wybitny polski leksykograf, tłumacz i wydawca. 14 listopada skończyłby 100 lat. Jest autorem m.in.: "Słownika wyrazów obcych", "Słownika mitów i tradycji kultury", "Słownika symboli", "Słownika eponimów, czyli wyrazów odmiennych" oraz "Leksykonu słynnych wątków miłosnych". Przeczytaj fragment książki profesora!
- 8 października - ks. prałat Zdzisław Peszkowski, kapelan Rodzin Katyńskich. Miał 89 lat. Był jednym z ocalałych więźniów obozu jenieckiego NKWD dla polskich oficerów w Kozielsku.
- 10 października zmarł Karol Sabath, jeden z najzdolniejszych polskich paleontologów, "specjalista od dinozaurów", popularyzator nauki. Współpracownik "Wiedzy i Życia" i "Gazety Wyborczej", także autor haseł w Encyklopedii WIEM. Przeczytaj zapis rozmowy z naukowcem.
- 26 października zmarł Arthur Kornberg, amerykański biolog i lekarz - laureat Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny w 1959 roku, ojciec Rogera D. Kornberga noblisty w dziedzinie chemii w 2006 roku.
W 2007 roku odeszli także tacy twórcy jak: Joe Zawinul, Andrzej Kurylewicz, Lee Hazlewood, Tony Wilson, Max Roach, Jacek Lech, Paul Raven, Leroy Jenkins, Karel Svoboda.
Odszedł także Ahmet Ertegun.
Styczeń
- 10 stycznia - Carlo Ponti, producent filmowy, mąż Sophii Loren. Wyprodukował ponad 140 filmów, m.in. "Powiększenie" Michelangelo Antonioniego, "La Stradę" Federico Felliniego.
- 23 stycznia - Ryszard Kapuściński, wybitny pisarz i reportażysta. Jako dziennikarz podróżował po wielu krajach Afryki, Azji i Ameryki Południowej. Jego najbardziej znane książki to m.in. "Cesarz", "Szachinszach" czy "Imperium". Mistrz reportażu nie uniknął typowo polskich problemów - pojawiały się pytania o jego przeszłość.
- 24 stycznia - Krystyna Feldman, aktorka, miała 86 lat. Sławę zdobyła dzięki tytułowej roli w filmie "Mój Nikifor" Krzysztofa Krauzego.
Luty
- 6 lutego - kapral Piotr Nita zginął w Iraku w wyniku wybuchu miny pułapki. Miał 23 lata. W misji wojskowej uczestniczył po raz pierwszy.
- 11 lutego - ppłk Leszek Drewniak, współtwórca GROM-u. Miał 55 lat.
Marzec
- 4 marca - Tadeusz Nalepa, gitarzysta i wokalista, legenda polskiego bluesa. Założyciel zespołu Breakout. Miał 64 lata.
Nalepa był częścią "kultury rockowej", która zawitała do Polski w połowie lat 50.
- 14 marca - Zygmunt Kęstowicz, aktor. Miał 86 lat. W ostatnich latach grał w serialu "Klan". W latach 80. Kęstowicz prowadził popularny program dla dzieci "Piątek z Pankracym".
Kwiecień
- 12 kwietnia - Kurt Vonnegut, amerykański pisarz i publicysta. autor m.in. powieści pt. "Rzeźnia numer pięć", "Galapaos", "Kocia kołyska".
- 15 kwietnia - Jerzy Janicki, współautor scenariuszy do najpopularniejszych polskich powieści radiowych "Matysiaków" i "W Jezioranach" oraz serialu "Dom".
- 20 kwietnia - Tomasz Jura zginął w Iraku, w wyniku wybuchu miny pułapki.
- 20 kwietnia - Jan Kociniak, aktor filmowy i teatralny zmarł w wieku 69 lat. Wystąpił m.in. w "Rękopisie znalezionym w Saragossie" i "Lalce" Wojciecha Jerzego Hassa. Jego ostatnim filmem był "Ryś" Stanisława Tyma.
- 21 kwietnia - Jan Tadeusz Stanisławski, znany aktor, radiowiec, satyryk. Miał 71 lat. Swoją karierę artystyczną zaczynał w słynnym STS-ie. Związany był z kabaretem Pod Egidą, radiowym Ilustrowanym Tygodnikiem Rozrywkowym i kabaretem Olgi Lipińskiej.
- 23 kwietnia - Borys Jelcyn, b. prezydent Rosji. W 1991 roku podpisał porozumienie o likwidacji ZSRR i utworzeniu Wspólnoty Niepodległych Państw.
Były rosyjski prezydent był nazywany "człowiekiem okresu przejściowego" i "instynktownym demokratą".
Borys Jelcyn w obiektywie.
- 25 kwietnia - Barbara Blida, b. poseł SLD i była minister budownictwa Barbara Blida postrzeliła się śmiertelnie w swoim domu w Siemianowicach Śląskich, kiedy Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego przeprowadzała tam rewizję.
To jedna z głośniejszych spraw 2007 roku. Opozycja mówiła o powołaniu komisji śledczej, przedstawiciele partii rządzącej - o walce z panoszącą się na Śląsku mafią węglową.
- 26 kwietnia - Mariusz Sabiniewicz, aktor znany m.in. z serialu "M jak miłość", w którym odgrywał rolę Norberta.
- 27 kwietnia - Mścisław Rostropowicz, rosyjski wirtuoz wiolonczeli i dyrygent.
Mścisław Rostropowicz w obiektywie.
Maj
- 17 maja - Wiktor Zin, architekt i rysownik. Był autorem popularnego cyklu telewizyjnego "Piórkiem i węglem", w którym przybliżał widzom osiągnięcia architektury krajowej i światowej, ilustrując jednocześnie wykład rysunkami węglem.
Czerwiec
- 13 czerwca - Jacek Skubikowski, piosenkarz, gitarzysta, kompozytor i autor tekstów piosenek. Miał 53 lata. Najbardziej znane utwory Skubikowskiego to "Śmierć dyskotece" (wyk. Lombard), "Droga pani z telewizji" (wyk. Lombard), "Taniec pingwina na szkle", "Zawsze tam gdzie ty" (wyk. Lady Pank), "Tacy sami" (wyk. Lady Pank), "Na dobre i na złe" (wyk. Anna Jurksztowicz).
- 17 czerwca - Gianfranco Ferre, włoski projektant mody.
Gianfranco Ferre w obiektywie.
Lipiec
- 17 lipca - major Jarosław Posadzy zmarł w Iraku. Był żołnierzem Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe stacjonującym w bazie w Diwaniji w Iraku. Miał 39 lat.
- 22 lipca - w wypadku polskiego autokaru we francuskich Alpach zginęło 26 osób, w miejscowości Vizille, k. Grenoble. Autokar uderzył na zakręcie w barierkę i stoczył się kilkadziesiąt metrów w dolinę rzeki.
Zobacz tragedię Polaków.
- 30 lipca - Ingmar Bergman, szwedzki reżyser. Nakręcił ponad 50 filmów. Do najsłynniejszych należą też "Siódma pieczęć", "Tam, gdzie rosną poziomki", "Persona", "Szepty i krzyki", "Jesienna sonata", "Sceny z życia małżeńskiego".
Ingmar Bergman w obiektywie.
- 31 lipca - Michelangelo Antonioni, reżyser, scenarzysta i producent filmowy. Sławę przyniosła mu "Przygoda" (1960). Otrzymał honorowego Oscara za całokształt twórczości (1995).
Michelangelo Antonioni w obiektywie.
Sierpień
- 5 sierpnia - kardynał Jean-Marie Lustiger, bliski współpracownik Jana Pawła II. Uważany za głównego autora zbliżenia Kościoła katolickiego i judaizmu.
"Urodziłem się jako Żyd, po dziadku nadano mi imię Aron. Gdy przez wiarę i chrzest stałem się chrześcijaninem, pozostałem Żydem, tak jak Żydami pozostawali Apostołowie" - mówił o sobie kardynał.
Jean-Marie Lustiger w obiektywie.
- 14 sierpnia - por. Łukasz Kurowski - pierwszy polski żołnierz, który zginął w misji afgańskiej. Miał 28 lat.
- 23 sierpnia - Jacek Chmielnik, aktor. Miał 54 lata. Popularność przyniosły mu role w filmach Juliusza Machulskiego "Vabank" i "Kingsajz". Grał w wielu filmach i serialach - m.in. "Polskich drogach", "Nad Niemnem", "Świecie według Kiepskich", "Na dobre i na złe".
Wrzesień
- 1 września - Lech Marchelewski i Piotr Banachowicz, dwaj lotnicy z grupy akrobatycznej Żelazny. 62-letni Marchelewski i 24-letni Banachowicz zginęli w wypadku lotniczym podczas Air Show w Radomiu, wykonując jedną z podniebnych akrobacji.
- 6 września - Luciano Pavarotti, włoski śpiewak operowy. Uważany za jednego z najwybitniejszych śpiewaków XX wieku. Miał głos o rozległej skali, sięgającej do C2.
Luciano Pavarotti w obiektywie.
- 15 września - Colin McRae jeden z najsłynniejszych kierowców rajdowych. Zginął w katastrofie pilotowanego przez siebie śmigłowca wraz z 5-letnim synem.
- 23 września - Marcel Marceau, francuski mim. Uznawany za najwybitniejszego przedstawiciela pantomimy, nazywany "poetą gestu".
Październik
- 3 października - Bartosz Orzechowski, zmarł w wyniku obrażeń odniesionych podczas zamachu na konwój z ambasadorem RP w Iraku. Miał 29 lat, w Iraku był od początku maja 2007.
- 5 października - Władysław Kopaliński - wybitny polski leksykograf, tłumacz i wydawca. 14 listopada skończyłby 100 lat. Jest autorem m.in.: "Słownika wyrazów obcych", "Słownika mitów i tradycji kultury", "Słownika symboli", "Słownika eponimów, czyli wyrazów odmiennych" oraz "Leksykonu słynnych wątków miłosnych". Przeczytaj fragment książki profesora!
- 8 października - ks. prałat Zdzisław Peszkowski, kapelan Rodzin Katyńskich. Miał 89 lat. Był jednym z ocalałych więźniów obozu jenieckiego NKWD dla polskich oficerów w Kozielsku.
- 10 października zmarł Karol Sabath, jeden z najzdolniejszych polskich paleontologów, "specjalista od dinozaurów", popularyzator nauki. Współpracownik "Wiedzy i Życia" i "Gazety Wyborczej", także autor haseł w Encyklopedii WIEM. Przeczytaj zapis rozmowy z naukowcem.
- 26 października zmarł Arthur Kornberg, amerykański biolog i lekarz - laureat Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny w 1959 roku, ojciec Rogera D. Kornberga noblisty w dziedzinie chemii w 2006 roku.
W 2007 roku odeszli także tacy twórcy jak: Joe Zawinul, Andrzej Kurylewicz, Lee Hazlewood, Tony Wilson, Max Roach, Jacek Lech, Paul Raven, Leroy Jenkins, Karel Svoboda.
Odszedł także Ahmet Ertegun.
-
Martha
- Ekspert
- Posty: 1880
- Rejestracja: 17 lut (pt) 2006, 01:00:00
Zmarł Edward Kłosiński
[*][*][*]
Edward Kłosiński był długoletnim współpracownikiem Janusza Morgensterna, Jerzego Stuhra, Feliksa Falka, Marka Koterskiego oraz Juliusza Machulskiego. Z Krzysztofem Kieślowskim zrealizował m.in. "Dekalog" (1988). Był autorem zdjęć do filmów Krzysztofa Zanussiego "Barwy ochronne" (1977), "Spirala" (1978), "Życie za życie" (1990), Andrzeja Wajdy "Człowiek z marmuru" (1977), "Bez znieczulenia" (1978), "Człowiek z żelaza" (1981), Feliksa Falka "Wodzirej" (1977). Jest również autorem zdjęć do seriali telewizyjnych, m.in. "Ziemia obiecana", "Polskie drogi", "Z biegiem lat, z biegiem dni", "Modrzejewska".
Współpracował także z Konradem Swinarskim, Axelem Cortim, Bernhardem Wickim, Larsem Von Trierem, Janem Shüttym. Był jednym ze współtwórców nurtu kina moralnego niepokoju, wysoko ceniony także w Niemczech, gdzie realizował filmy od 1980 r. W latach 1989-91 był członkiem Komitetu Kinematografii.
Za swoją pracę nagradzany był na festiwalach filmowych w Polsce i na świecie, w tym w Madrycie, Monte Carlo, Monachium, Panamie.
Był też reżyserem świateł do przedstawień Andrzeja Wajdy, Magdy Umer, Andrzeja Domalika, Krystyny Jandy, a także wielu spektakli Teatru Telewizji m.in. do "Nocy listopadowej". Za zdjęcia do "Zazdrości" Esther Villar otrzymał nagrodę na festiwalu Teatru Telewizji.
Edward Kłosiński urodził się w 1943 roku. Ukończył Liceum Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Zastanawiał się nad studiami na Akademii Sztuk Pięknych, ale wybrał Wydział Operatorski PWSTiF w Łodzi, który ukończył w 1967. Przez rok był asystentem Kurta Webera. Karierę operatorską rozpoczynał od realizacji zdjęć do filmów krótkometrażowych.
Jego pełnometrażowym debiutem operatorskim był film "Uciec jak najbliżej" (1971) Janusza Zaorskiego. Pierwszy raz pracował dla Andrzeja Wajdy przy "Brzezinie" (1970), wówczas jeszcze jako operator kamery. Następnie, już jako autor zdjęć przy "Człowieku z marmuru" (1976), "Bez znieczulenia" (1978), "Pannach z Wilka" (1979), "Człowieku z żelaza" (1981), "Kronice wypadków miłosnych" (1985). Z Krzysztofem Zanussim po raz pierwszy współpracowali przy "Iluminacji" (1972). Następnym filmem były kręcone prawie w całości kamerą z ręki "Barwy ochronne" (1976). Za zdjęcia do "Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową" (2000) otrzymał nominację do Orła, Polskiej Nagrody Filmowej. Ostatnio został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
[*][*][*]
Edward Kłosiński był długoletnim współpracownikiem Janusza Morgensterna, Jerzego Stuhra, Feliksa Falka, Marka Koterskiego oraz Juliusza Machulskiego. Z Krzysztofem Kieślowskim zrealizował m.in. "Dekalog" (1988). Był autorem zdjęć do filmów Krzysztofa Zanussiego "Barwy ochronne" (1977), "Spirala" (1978), "Życie za życie" (1990), Andrzeja Wajdy "Człowiek z marmuru" (1977), "Bez znieczulenia" (1978), "Człowiek z żelaza" (1981), Feliksa Falka "Wodzirej" (1977). Jest również autorem zdjęć do seriali telewizyjnych, m.in. "Ziemia obiecana", "Polskie drogi", "Z biegiem lat, z biegiem dni", "Modrzejewska".
Współpracował także z Konradem Swinarskim, Axelem Cortim, Bernhardem Wickim, Larsem Von Trierem, Janem Shüttym. Był jednym ze współtwórców nurtu kina moralnego niepokoju, wysoko ceniony także w Niemczech, gdzie realizował filmy od 1980 r. W latach 1989-91 był członkiem Komitetu Kinematografii.
Za swoją pracę nagradzany był na festiwalach filmowych w Polsce i na świecie, w tym w Madrycie, Monte Carlo, Monachium, Panamie.
Był też reżyserem świateł do przedstawień Andrzeja Wajdy, Magdy Umer, Andrzeja Domalika, Krystyny Jandy, a także wielu spektakli Teatru Telewizji m.in. do "Nocy listopadowej". Za zdjęcia do "Zazdrości" Esther Villar otrzymał nagrodę na festiwalu Teatru Telewizji.
Edward Kłosiński urodził się w 1943 roku. Ukończył Liceum Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. Zastanawiał się nad studiami na Akademii Sztuk Pięknych, ale wybrał Wydział Operatorski PWSTiF w Łodzi, który ukończył w 1967. Przez rok był asystentem Kurta Webera. Karierę operatorską rozpoczynał od realizacji zdjęć do filmów krótkometrażowych.
Jego pełnometrażowym debiutem operatorskim był film "Uciec jak najbliżej" (1971) Janusza Zaorskiego. Pierwszy raz pracował dla Andrzeja Wajdy przy "Brzezinie" (1970), wówczas jeszcze jako operator kamery. Następnie, już jako autor zdjęć przy "Człowieku z marmuru" (1976), "Bez znieczulenia" (1978), "Pannach z Wilka" (1979), "Człowieku z żelaza" (1981), "Kronice wypadków miłosnych" (1985). Z Krzysztofem Zanussim po raz pierwszy współpracowali przy "Iluminacji" (1972). Następnym filmem były kręcone prawie w całości kamerą z ręki "Barwy ochronne" (1976). Za zdjęcia do "Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową" (2000) otrzymał nominację do Orła, Polskiej Nagrody Filmowej. Ostatnio został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.