Moderatorzy: zielonyszerszen, s_wojtkowski, sinar
(hmm, chyba że macie jakieś motywacje - np. pewność, że forum będą przeglądać Wasi Profesorowie 
) Niektorzy to nawet caly czas sa 
Jest nawet taka mala rywalizacja w tym pomaganiu miedzy nami. Tylko ze to konkurecja nie rowna z 2 powodow. Niby z jednej strony sluchacze maja przewage liczebna na forum. Jednak nie zawsze liczy sie tylko ilosc. Jakosc porad tez jest wazna bo czasem dobre checi nie wystarcza 
Tym razem Warhol Andy na szarym końcuAnonim pisze: trzeba tez pamietac ze Andy zawsze dyskusje w tym temacie zaczalby pewnie ab ovo czyli od Andiego... Warhola
andy pisze:1. Festiwale filmu reklamowego, np w Cannes, Nowym Jorku, itp. traktują reklamy właściwie jak dzieła sztuki - mają z grubsza nominacji w tylu kategoriach, co na festiwalu filmowym (patrz także: Bafta Advertising Awards)
2. Według jednej z koncepcji od II połowy XX wieku sztuka jest sztuką, gdy jest kupiona. W przeciwieństwie do modernizmu, kiedy sztuka była odrębba od życia, aktualnie sztuka nie jest opozycyjna wobec społeczeństwie i najczęściej apeluje do naszych portfeli. "Sztuka to nie kreacja mająca stworzyć taki czy inny styl, lecz integralny, lecz integralny składnik życia" (Urszula Czartoryska)
3. Leo Spitzer twierdzi, iż "dążenie do piękna opanowało wszystkie szczeble wytwórczości, z produkcją kleju, zapałek i opakowań włącznie; opanowało też rozpowszechnione formy reklamy handlowej. Próbuje ona apelować po poczucia piękna - niejednokrotnie z dobrym skutkiem"
4. Dorfles podkreśla, że sztuka dąży do reklamowania samej siebie, podczas gdy reklama promuje towar. Celem artysty jest ekspresja, natomiast media przede wszystkim muszą być komunikatywne. Nie wyklucza to oczywiście sytuacji, w której reklama zawiera pewne wartości estetyczne.
5. Tennessy Wiliams, dramaturg amerykański powiedział [kilkadziesiąt lat temu], że "w dzisiejszych czasach prawdziwi artyści pracują w agencjach reklamowych". Trudno się powstrzymać, żeby nie dopowiedzieć: tam gdzie artyści, tam musi być sztuka
6. W dzisiejszych czasach jest bardzo duży kłopot z takimi terminami, jak sztuka, artysta; All is pretty - hasło pop-artu; dziełem sztuki jest po prostu to, co za sztukę uważamy (rozpoczęło się to od słynnej rzeźby Duchampa - muszli klozetowej eksponowanej na wystawie sztuki jako "Fontanna". Za proces artystyczny uznano nawet samo mówienie o sztuce (Gołaszewska)
7. Gdyby poszukać jakichś analogii z przeszłości to niekiedy reklama może być odpowiednikiem miniatury muzycznej, barokowego konceptu, renesansowej fraszki itp.
Warto przeczytać, tak sądzę:
Cirlić D.J., Dybczyński J., Jakubowicz K., Janicki M., Witkowski J., 1992: Sztuka reklamy?, "Dialog" nr 11: 82-89.
Czartoryska U., 1973: Od pop-artu do sztuki konceptualnej. Warszawa.
Dorfles G., 1973: Reklama: retoryka a semantyka. Przeł. T. Jekiel, J. Wojnar, [w:] Człowiek zwielokrotniony. Warszawa.
Spitzer L., 1980: Amerykańska reklama jako sztuka popularna. Przeł. K. Biskupski, [w:J] Język i społeczeństwo, red. M. Głowiński. Warszawa.
Honnef K.. 1991: Andy Warhol 1928-1987. Sztuka użytkowa. Tłum. M. Meyer. Poznań.
